Arap Baharı Nedir
Arap baharı dünyanın gündeminde. Zaten nerede bir terör haberi, bir kargaşa var, Arap ülkesi olması muhtemeldir. Batıda Ortadoğu diye bilinen Mezopotamya’nın kapitalizmin oyun sahası olması ve Müslümanların da kaliteli piyonlar olabilmesi neticesinde Ortadoğu doğal bir haber bülteni haline gelmiştir. Bugün birkaç Arap ülkesinde “bahar” diye nitelendirilen hareketler vardır. Bunlara değinmeden önce Arapların bir genel görünümüne bakalım.
İslamın doğuşu ve Osmanlıya kadar olan bölüm olağan seyrindedir. İslamın genişlemesi sırasında kısa mesafe sprint koşucu gibi tüm enerjiyi tüketmiş ve neredeyse tamamen Osmanlı sükûneti içerisine girmişlerdir. Osmanlı’dan çıkarken de kat ettikleri yolu aynen ve daha hızlı biçimde geri koşmaktadırlar. Önce İngilizlerle Mekke’yi savunan Türk askerini açlık, hastalık ve saldırılarla katletmiş, sonra geçtiğimiz yıllara dek süren bir Türk düşmanlığı yürütmüşlerdir.
“Arap petrolü bol bulunca Allahı unuturmuş.” Petrol ve jeopolitik önem emperyalist güçleri kudurtmuştu. 1900’lerin başından itibaren “Ortadoğu” icadı tamamlandı. İşgale geçildi. Bu öyle bir işgaldir ki, komşusu açken tok yatmaması gereken Müslümanlar, Kabe’yi korumak için kurulan Ecyad Kalesi’ni yıkıp yerine dev oteller yapıp Kabenin tepesinde lüks içinde yaşıyorlar, biraz aşağıda da Allah karşısında bir bez parçasından başka şeyi olmayan Müslümanlar o tarafa doğru dua ediyor. Üstelik İslam ümmetinin %80’i açlık içindeyken ve altın kaplama musluklarından akan bir damla suyu bulamamaktan binlerce kişi ölüyor. Bunları söylemenin nedeni, Arap Baharı’ nın neden sadece bazı Araplara geldiğini düşünelim diyedir.
Geçelim Arap baharına. Bahar doğaya canlılık getirir. Bahar, hayatı harekete geçirir. Can verir. Mezopotamya’da bahar varmış. 1 milyar Müslümanın koşulsuzca kıble edindiği Kabe’yi Amerikan uçakları koruyorken, Kabe’nin yanı başında Müslümanları öldürmek için üsler kuruluyorken, kardeşler düşman olmuşken “Ortadoğu”da hayırlı bir şey olması ne mümkündür? Burada, buralılara yararlı bir şey olabilir mi? Büyük çocukların topuyla birbirimizi vuruyoruz. Burada yamanmaya çalıştığımız batı kültüründeki devrim fikri yaşanabilir mi? Kapital çok kurnaz. Bize kendimizi öldürtüyor. Hangi bahar 4 yıl sürmüş? Hangi devrim bu kadar meydanlarda beklemiş? Bu devrim devirmiyor, güreşiyor adeta. Babalar iki tarafa da arka çıkıyor ki oyun eğlencesini korusun. Öte yandan Emirlikler’de çölün içinde şehirler yükseliyor. Dünyanın en büyük israfı ve geri dönüşü olmayan yatırımları yapılıyor. Birçok Arap ülkesi hala keyfi krallıklarca yönetiliyor. Buralarda baharın esamesi okunmazken, politik öneme haiz bazı ülkeler sürekli mevsim değiştiriyor. Çoğunluk sefil olmalı ki, baştakiler rahat ve lüks içinde yaşasın.
Bugün, bu kadar sömürünün kucağına düşmüşken yapılacak pek az şey vardır. Önemli olan yapılmayacağı söylemektir. Sömürüyü ve acıyı daha da artırmamak. İnsanlar birtakım güçlere kendini öyle kaptırmıştır ki, onlar olmazsa yaşayamaz. Sömürü düzeni, gelişmişlik safsatası içimize işlemiştir. Bunu önlemek değil, daha da kötüleştirmemek amaçlanmalıdır. Mesela, doğal beslenin. Sanayi veya gelişmişlik adına ne varsa birtakım insanın sömürüsüyle elde edilmiştir. Havalı şeylerden uzak durun. Zaten başkasına göre yaşamaktan yanlış yoldayız. Koca evrende bir rüya kadar kısa ve geçiciyiz. Arap baharı bir gün Türkiye’ye ithal edilir. Dünya yakınlarını öldürüp sevinecek kadar ciddi bir yer değildir. [bak. dmy.info/iyi-insan] [bak. dmy.info/insanligin-gelecegi ]