Dünya Çevre Günü(World Environment Day [WED]), her yıl 5 Haziran’da kutlanır. Doğayı ve yeryüzünü korumak için olumlu etkinliğe yönelik küresel farkındalık oluşturmayı amaçlar. Birleşmiş Milletler Çevre Programı (United Nations Environment Programme[UNEP]) tarafından 1973’ten beri düzenlenmektedir. Çevre Günü, Eko- Gün olarak da bilinir.
İnsanın doğayı tahribatı, Endüstri Devrimi(1750’ler)’nden sonra artan oranda devam etmiştir. Doğal hayat, sanayi bahanesiyle, telafisi imkansız zararlara uğratılmıştır. Endüstri adı altında doğa tüketilmiştir. Doğayı bilinçsiz şekilde yok etmenin yanında geleceğimizden de çalınmıştır. Ağaçları kesmek, kaynakları tüketmek, canlıları öldürmek gibi eylemlerle birlikte atmosfere de büyük oranda zarar verilmiştir. Sera gazları olarak bilinen Su buharı (H2O) Karbon dioksit (CO2) Metan (CH4) Azot oksit (N2O) Ozon (O3) kloroflüorokarbon(CFC) gibi gazlar tüketimin bir çıktısı olarak atmosfere salınmıştır. Bak: dmy.info/kuresel-isinma-nedir-sebepleri/
Dünya atmosferine salınan bu gazlar dünyadaki sıcaklığın uzaya kaçmasını engellemekte, dünyanın giderek ısınmasına neden olmaktadır. 4.5 milyar yıldır doğal döngülerle yaşamını sürdüren yeryüzü, insan etkisine maruz kalmıştır. Yeryüzünde çeşitli biçimlerde depolanan, katı ve sıvı formdaki maddeleri doğal döngünün dışına taşıyarak kendi yok oluşumuza hızlanmış durumdayız. 20. yüzyılın sonuna kadar doğanın yok edilmesini bir şekilde telafi edeceğini sanan insanoğlu, bu devirde geleceği de yok ettiğini fark etmiştir.
21. yüzyılda çevremizle birlikte var olduğumuz anlaşılmıştır. Nasıl ki diğer insanlar bizi anlamlı kılıyor: insanı da doğa anlamlı kılmaktadır. Doğal hayatı bir dış dünya olarak düşünmek, ona düşmanca tavır takınmak kendimize ihanettir. Annemizin, babamızın bizi büyütmesi gibi, insanlığı da doğal hayat büyütmüştür. Vücutlarımız, sözlerimiz, araçlarımız, teknolojimiz parçası olduğumuz doğadan ödünç alınmıştır.
Bugün elimizi, kolumuzu oluşturan karbon ve su bir zamanlar bir ağaçta meyve ve su idi. Yazıları yazdığımız kağıtlar bir ağacın gövdesiydi. İzlediğimiz ekranlar bir dağın bedeniydi. Bizim biraz uzaktaki taraflarımızdı. Şimdi yakına geldi ve biz oluverdiler. İnsan bunun farkında olamadı. Kendini oluşturan doğayı yok etti. Hayatı katletmenin yanında, geleceği de engelledik. Doğayı öldürdük ve dirilmesine bile imkan tanımadık. Açgözlülüğümüzle yok ettik, cahilliğimiz ile de dirilmesini engelledik. Küresel ısınma denen şey kendimize kast etmemizin yansımasıydı aslında. Bak: dmy.info/insanligin-gelecegi/
Dünya Çevre Günü nedeniyle yazmaya başladığım bu yazılar sonsuza dek sürebilir. İnsan kendini öldürmeyi bırakmadıkça yaşayamaz. Bu garip cümle tüm bu çevre katlini anlatıyor. Bugün bu cinayeti durdursak bile: etkileri, yaraları sonsuza dek bizimledir. Merhamet sahibi her insanın yapması gereken önce kendine iyi davranmaktır. Kendimizi öldürmeyelim. Yarın çocuklarımız olacak doğayı yok etmeyelim. Her gün Çevre Günü olsun.
Kaynakça
- http://www.un.org/en/events/environmentday/
- https://en.wikipedia.org/wiki/World_Environment_Day